Można powiedzieć, że początkiem historii Dzieła ?? w służbie Bożego Miłosierdzia? i naszego Instytutu ?Apostołowie Jezusa Ukrzyżowanego? (AJC), jest pierwsze spotkanie, wówczas jeszcze kleryka, Domenico Labellarte z Ojcem Pio w San Giovanni Rotondo, które odbyło się 02.02.1943 r. Podczas tego spotkania Ojciec Pio zapewnił młodego kleryka, który miał problemy ze zdrowiem, że zostanie kapłanem oraz misjonarzem. W maju tegoż roku, w dniach od 15 do 17, podczas adoracji Najświętszego Sakramentu w kaplicy Kolegium Capranica w Rzymie, nasz Założyciel otrzymał trzy natchnienia:

  1. ? Wywyższanie życia kapłańskiego w kapłaństwie hierarchicznym i w kapłaństwie powszechnym;
  2. ? Formowanie osób świeckich, które będą żyły życiem kapłańskim współpracując z kapłanami poprzez modlitwę, ofiarę i czyn;
  3. ? Jedność między kapłanami.

22 sierpnia tegoż roku Ojciec Pio potwierdził, że te natchnienia pochodzą od Boga. Od tego czasu Ojciec Pio zachęcał i wspomagał Założyciela w ich realizacji.

Najpierw powstało stowarzyszenie ?Łańcuch Wielkiego Miłosierdzia?, którego członkowie: biskupi, kapłani i diakoni mieli się jednoczyć z Maryją, aby uczyć się od Niej kochania Jej Sercem i patrzenia Jej oczami na tych, którzy są im powierzeni. Następnym stowarzyszeniem, tym razem dla osób świeckich, był ?Ruch Apostolat Bożego Miłosierdzia?. Pierwszym instytutem konsekrowanym był żeński instytut świecki ?Ancelle Bożego Miłosierdzia?, który 26.07.1967 r. otrzymał aprobatę papieską i który ma na celu realizację Tajemnicy Wcielenia. Później powstał również męski instytut świecki ?Słudzy Bożego Miłosierdzia?.

W dzień śmierci Ojca Pio 23.09.1968 r. Ojciec Domenico, modląc się przy jego trumnie od godziny 8.00 do 8.30, otrzymał następne mocne natchnienie. Miał poczucie, jakby sam Ojciec Pio mu powiedział : ?dokończ Dzieło, które rozpocząłeś: Tajemnicę Wcielenia uzupełnij Tajemnicą Odkupienia naszego Pana Jezusa Chrystusa, którą widziałeś realizowaną we mnie?. Ojciec Domenico zrozumiał, że Dzieło powinno być uzupełnione przez dwa instytuty zakonne: męski i żeński, które będą kochały modlitwę i ofiarę oraz sprawiały, by także inni umiłowali ofiarę i modlitwę, gdyż Tajemnica Wcielenia nie może się w nas realizować bez przyjęcia Krzyża. Potwierdzenie tego natchnienia otrzymał na początku 1971 roku w Collevalenza przez Sługę Bożą Matkę Speranzę od Jezusa. W tym samym roku Ojciec zapoczątkował gałąź żeńską – ?Apostołki Jezusa Ukrzyżowanego?.

Początek gałęzi męskiej ?Apostołów Jezusa Ukrzyżowanego? (AJC) dała grupa kandydatów złożona z 9 Włochów i 9 Francuzów, wstępując w 1975 roku do seminarium w Chieti. W roku 1977 zostali przyjęci do diecezji w Palestrinie (prowincja rzymska), gdzie zaczął się proces aprobaty instytutu zakonnego na prawach diecezjalnych. Pierwsi Apostołowie Jezusa Ukrzyżowanego otrzymali święcenia diakonatu 04.03.1979 r. w katedrze w Palestrinie, a następnie 24.06.1979 r. otrzymali święcenia kapłańskie z rąk bł. Ojca Świętego Jana Pawła II. Jeden z nich został proboszczem w Colle San Pietro w tejże diecezji Palestrina. Parafia ta do dzisiaj jest prowadzona przez AJC. Na jej terenie od 2004 roku mieści się Dom Generalny.

W roku 1984 do Instytutu wstąpili pierwsi polscy kandydaci. W roku 1988 dzięki inicjatywie wówczas ks. diakona Eugeniusza Lorka, pierwszego polskiego Apostoła Jezusa Ukrzyżowanego, została otwarta w Częstochowie stołówka dla ubogich. Biedni otrzymują tu także duchowe wsparcie . Ojciec Eugeniusz w roku 2001, za radą ks. arcybiskupa Metropolity Częstochowskiego Stanisława Nowaka, dał również początek Sanktuarium ku czci św. Ojca Pio, którego ważną częścią jest Droga Krzyżowa wzorowana na tej znajdującej się w Jerozolimie. To miejsce staje się – nie tylko dla Polaków – centrum duchowości św. Ojca Pio który uczy nas miłości do Ukrzyżowanego i Matki Bożej.

W Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny 08.12.1989r. został ogłoszony dekret Jego Ekscelencji Biskupa Pietro Garlato, Ordynariusza Palestriny, zatwierdzający Instytut ?Apostołów Jezusa Ukrzyżowanego? na prawach diecezjalnych, po otrzymaniu ?nihil obstat? (podpisanym 30.11.1989 r.) przez Świętą Kongregację Papieską. W tym samym dniu O. Założyciel Domenico Labellarte złożył na ręce biskupa swoje wieczyste śluby zakonne, a inni członkowie Instytutu, po wcześniejszym przygotowaniu, złożyli je na ręce O. Założyciela. Obecność członków pochodzących z niektórych państw Afryki Centralnej pozwoliła w 1997 roku na założenie wspólnoty zakonnej w Bangui, stolicy Republiki Środkowej Afryki. Także w 1997 roku zainicjowano wspólnotę na Filipinach w mieście Davao (wyspa Mindanao).

CEL INSTYTUTU

Celem Instytutu ?Apostołów Jezusa Ukrzyżowanego? AJC jest szerzenie chwały Bożej i doskonalenie swoich członków w miłości poprzez wierniejsze naśladowanie naszego Pana Jezusa Chrystusa w zachowaniu rad ewangelicznych. Apostołowie preferują służbę w parafiach, współpracując z proboszczami i wykonując ich posługę pasterską. Są gotowi i wierni w odpowiedzi na prośby i pragnienia biskupów, według charakteru Instytutu, aby czyny apostolskie były wykonywane w jedności i były bardziej skuteczne. Apostolat specyficzny Instytutu AJC zawiera się:

a) W niesieniu Słowa Bożego do różnych grup, rodzin, pojedynczych osób a także podczas misji ludowych;

b) W przybliżaniu się sercem dyspozycyjnym do wszystkich tych, którzy są doświadczani cierpieniami fizycznymi, moralnymi i duchowymi, by ich podnieść na duchu i wznieść ich ból w modlitwie na chwałę Boga i dla zbawienia dusz.

W swej pracy dla grup AJC podejmują:

a) Katechezy biblijne dla poszczególnych grup;

b) Spotkania tygodniowe modlitewne zawierające słuchanie religijno-kontemplacyjne Słowa Bożego o tematyce odnoszącej się do prawdy, świętości i miłości;

c) Dni skupienia i rekolekcje duchowe.

Dla rodzin zaś:

a) Spotkania o tematyce wiary i moralności zaczerpnięte z Pisma Świętego;

b) Odwiedziny rodzin i poszczególnych osób, posługując się w tym celu wskazaniami proboszczów i ich współpracowników.

Niosąc ulgę w cierpieniu odwiedzanym osobom, nie ograniczają się tylko do słów ludzkich, ale odnoszą się do Słowa Bożego, które nie tylko może zainteresować cierpiących, ale również dać im siłę i zapał w przyjmowaniu woli Bożej.

CHARYZMAT I DUCHOWOŚĆ

Do Instytutu ?Apostołów Jezusa Ukrzyżowanego? AJC należą zakonnicy i stowarzyszeni, którzy chcą kochać dyspozycyjność. Jest to przede wszystkim dyspozycyjność wobec Boga, przejawiająca się w słuchaniu wewnętrznym Słowa Bożego i w pobożnej, cierpliwej i stałej konfrontacji z Nim i z życiem Jezusa oraz w miłosnej akceptacji Jego woli. Jest to także dyspozycyjność wobec Przełożonych, jako konkretnych i oficjalnych reprezentantów Pana na ziemi; a także dyspozycyjność wobec bliźniego, zwłaszcza potrzebującego i cierpiącego.

W swoim apostolstwie członkowie AJC powinni wyróżniać się w niesieniu wszystkim Słowa Bożego w celu formowania mentalności i życia z wiary oraz w zbliżaniu się zwłaszcza do osób doświadczanych przez bolesne próby życiowe, by ulżyć w ich cierpieniach fizycznych, moralnych i duchowych oraz nadać tym cierpieniom wartość.

Specyficzna duchowość AJC zawiera się w miłości do Jezusa Ukrzyżowanego i pomaganiu w niej innym, by w Jezusie znajdowali siłę do wznoszenia własnego cierpienia ku Bogu w modlitwie uwielbienia i za zbawienie świata.

AJC zajmują się formowaniem animatorów modlitwy i ofiary. Każdy z nich powinien odkryć w modlitwie i ofierze najskuteczniejszą broń w apostolacie oraz w walce o zbawienie dusz i pomagać w tym innym. W tym celu oprócz Jezusa Ukrzyżowanego Apostołowie biorą za wzór życia duchowego Najświętszą Maryję Pannę w Jej całkowitej dyspozycyjności wobec całej Tajemnicy Zbawienia, a także Świętego Ojca Pio z Pietrelciny. Jego życie całkowicie przeniknięte Słowem Bożym, modlitwą i ofiarą jest dla nich wzorem, a jego pisma ? lekturą do medytacji.

KIM JESTEŚMY?

Jesteśmy męskim instytutem zakonnym, który bierze swoje początki w latach siedemdziesiątych XX wieku.

Założycielem jest O. Domenico Labellarte. On to pod kierownictwem duchowym Ojca Pio z Pietrelciny już od 1943 r. zapoczątkował Dzieło ?? w służbie Bożego Miłosierdzia?.

W dzień śmierci Ojca Pio 23.09.1968 r. O. Domenico otrzymał natchnienie utworzenia dwóch instytutów zakonnych, gałęzi męskiej ?Apostołów Jezusa Ukrzyżowanego? (AJC) i żeńskiej ?Apostołek Jezusa Ukrzyżowanego?. Jako instytut zakonny AJC jesteśmy włączeni w wielką rodzinę życia konsekrowanego. Życie konsekrowane jest darem samego Boga dla Kościoła i całej ludzkości, poprzez które zakonnicy starają się żyć radami ewangelicznymi, upodabniając się do swego Mistrza i stając się darem dla innych.

W centrum naszej duchowości jest Jezus Ukrzyżowany. Zjednoczenie z Nim jest warunkiem uczestnictwa w chwale Jego Zmartwychwstania (por. Rz 6,5; 8,17; Flp 3,10). Maryja Dziewica w Tajemnicy Zwiastowania staje się dla nas wzorem w pełnej dyspozycyjności i w całkowitym powierzeniu się Bogu. Św. Ojciec Pio przez swoje życie i pisma jest przykładem życia prawdziwie kapłańskiego.

Obecnie nasz Instytut jest na prawach diecezjalnych (aprobata w diecezji Palestrina). Oprócz Włoch jest on obecny w Polsce, w Republice Środkowej Afryki i na Filipinach.

Do Instytutu przynależą także osoby stowarzyszone w ?Crucis Splendor?, które składają coroczne przyrzeczenia lub śluby prywatne według duchowości i charyzmatu Instytutu, a które zazwyczaj nie żyją we wspólnocie.